Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Παρέμβαση Βάσως Τσόνογλου-Βυλλιώτη στο νομοσχέδιο για τις Γενοκτονίες


Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Το έτος 2002 αποτελεί σταθμό για τα Ηνωμένα Έθνη, καθώς τέθηκε σε εφαρμογή η σύμβαση της Ρώμης για την σύσταση ενός μόνιμου ποινικού δικαστηρίου. Με το νόμο 3003/2002 κυρώθηκε στην Ελλάδα το καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και έτσι παρίσταται η ανάγκη να προσαρμοστούν οι διατάξεις του εσωτερικού μας δικαίου προς τις διατάξεις αυτές, ώστε να καλυφθεί το κενό στη νομοθεσία της χώρα μας. Στη νομοθεσία της Ελλάδας, των θεών και των ηρώων, των ηρώων του Διστόμου, του Καμμένου, των Καλαβρύτων, του Δοξάτου, της Ιεράπετρας, της Άμφισσας και της Αγριάς ως και 90 τουλάχιστον αναγνωρισμένων μαρτυρικών πόλεων, που ξεκληρίστηκαν, που σφαγιάσθηκαν από τα στρατεύματα της Γερμανικής κατοχής και ανέδειξαν την χώρα μας ως τόπο μαρτύρων, αλλά και ατιμωρησίας του Γερμανού Δικαστή.

Είναι γεγονός ότι καθυστέρησε η σύσταση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Καθυστέρησε η διεθνής κοινότητα να θεσμοθετήσει διεθνείς ποινικούς κανόνες ώστε να τιμωρούνται εκείνοι που παραβιάζουν τους διεθνείς και τους θεμελιώδεις νόμους κάθε χώρας που προστατεύει τα υποτυπώδη έστω ανθρώπινα δικαιώματα ώστε να δώσει λίγη παρηγοριά στα επιζώντα θύματα και στις κοινότητες που είχαν γίνει στόχος, να συντελέσει στην αποτροπή μελλοντικών εγκληματιών πολέμου και να φέρει πιο κοντά την ημέρα εκείνη όπου κανείς αρχηγός, κανένα κράτος, καμία χούντα και κανένας στρατός οπουδήποτε δεν θα είναι ικανοί να καταχρώνται την τιμή κατά τα οικογενειακά δίκαια, την ζωή των ατόμων, την ιδιοκτησία αυτών που είναι σεβαστά, ακόμη και κατά το ονομαστικό διεθνές εθιμικό δίκαιο (ius cogens).

Το τέλος της περιόδου του ψυχρού πολέμου και η εντυπωσιακή πρόοδος του ανθρωπιστικού δικαίου συνέβαλαν ώστε να δημιουργηθεί ένας μόνιμος μηχανισμός ο οποίος θα δικάζει άτομα και όχι κράτη και θα επιρρίπτει ευθύνες για εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, γενοκτονίες κι εγκλήματα επίθεσης.

Η γενοκτονία πλέον καθορίζεται ως μία σειρά απαγορευμένων πράξεων, όπως φόνος ή σοβαρή βλάβη, τα οποία διαπράττονται με πρόθεση τη μερική ή ολική καταστροφή μιας εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας.

Τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας περιλαμβάνουν την εξολόθρευση αμάχων, την υποδούλωση, τον βιασμό, την εξαναγκαστική εγκυμοσύνη, τον κατατρεγμό πολιτικών, φυλετικών, εθνικών, πολιτιστικών, θρησκευτικών ομάδων ή ομάδων με βάση το φύλο, και τις εξαναγκαστικές εξαφανίσεις – αλλά μόνο όταν είναι μέρος μιας εκτεταμένης ή συστηματικής επίθεσης που στρέφεται εναντίον άμαχων πληθυσμών.

Οι διατάξεις του ισχύοντος ποινικού και στρατιωτικού κώδικα δεν αρκούν για την ρύθμιση των ποινικών συνεπειών εναντίον εκείνων, που παραβιάζουν το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Ούτε καλύπτουν την έννοια των εκτεταμένων και συκοφαντικών εγκλημάτων, σημαντικού αριθμού προσώπων, των γενοκτονιών στο αρθ.8 ρυθμιζόμενων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, τα εγκλήματα πολέμου κατά προσώπων, περιουσιών, κατά ανθρωπιστικών επιχειρήσεων και εμβλημάτων, εγκλημάτων με την χρήση απαγορευμένων μεθόδων πολέμου και απαγορευμένων μέσων ως και την παράλειψη αναγγελίας εγκλήματος από στρατιωτικό διοικητή ή πολιτικό προϊστάμενο και πολλώ μάλλον όταν αυτά συμβαίνουν σε σχέση με τη διεθνή ή μη διεθνή ένοπλη σύρραξη, η σε σχέση με διεθνή ένοπλη σύρραξη. Με το παρόν νομοσχέδιο εγκαθιδρύεται η εθνική δικαιοδοτική κυριαρχία της χώρας μας με μία νομοτεχνική αυξημένης νομικής, ανθρωπιστικής και συμβολικής αξίας νομοθετική ρύθμιση. Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών καθίσταται αποκλειστικά αρμόδιο για την εκδίκαση των παραπάνω εγκλημάτων και των συναφών τοιούτων και εφαρμόζονται οι ελληνικοί πολιτικοί νόμοι σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς για όλες τις πράξεις των αρθ. 7 έως και 15, αν αυτές τελέσθηκαν στην ελληνική επικράτεια, ή ανεξάρτητα από τον τόπο τέλεσης, αν στρέφονται με οποιοδήποτε τρόπο κατά του ελληνικού κράτους ή Έλληνα πολίτη. Τα εγκλήματα του παρόντος νομοσχεδίου χαρακτηρίζονται κακουργήματα, πλην ελαχίστων περιπτώσεων και επισύρουν ποινές που φθάνουν μέχρι και την ισόβια κάθειρξη. Καθιερώνεται το απαράγραπτο των κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεων, αλλά και των ποινών που αμετάκλητα επιβάλλονται.

Η προσφυγή από ιεραρχικά αυστηρό, σε αντίθεση με τις ρυθμίσεις του Π.Κ, δεν αποτελεί λόγο εξάλειψης του άδικου χαρακτήρα της πράξης, παρά μόνο εάν ο δράστης δεν γνωρίζει ότι είναι παράνομη και αυτή δεν είναι πρόδηλως παράνομη, οπότε, ως αυτουργός τιμωρείται ο προστάξας.

Ρυθμίζεται κυριαρχικά η ελληνική δικαιοδοσία σε θέματα δικαστικής συνεργασίας ως παράδοσης εκζητούμενα στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, θέματα συλλήψεως και παραδόσεως του εκζητούμενου, εκτελέσεως της απόφασης για παράδοσή του, προσωρινής συλλήψεως και προσωρινής παραδόσεώς του, μεταφοράς μέσω του ελληνικού εδάφους, διενέργειας ανακριτικών πράξεων, κατ’ αυτού, εκτελέσεως της ποινής του με σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και αρχών του Συντάγματος των Ελλήνων, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα δικαιώματα των Ανθρώπων και του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, με στόχο την διατήρηση της ειρήνης και την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ήταν 10 Ιουνίου του 1944 όταν οι Γερμανοί κατακτητές αποφάσισαν να σταματήσουν τον χρόνο στο μαρτυρικό Δίστομο, πυροβολώντας αδιακρίτως και σκοτώνοντας στο πέρασμά τους ζώα και ανθρώπους. Εισβάλλοντας στα σπίτια κατάφεραν να εξαφανίσουν κάθε ίχνος ζωής δείχνοντας για άλλη μία φορά την βαρβαρότητα και την απανθρωπιά τους. Σκοτώνουν γέρους, γριές, γυναίκες, παιδιά, άντρες, ικανοποιούν τα ζωώδη ένστικτά τους, λεηλατούν προίκες, καίνε σπίτια και δεν αφήνουν τίποτα όρθιο! Ο απολογισμός? Μέσα σε δύο μόλις ώρες 218 άμαχοι! Όσοι επέζησαν βρήκαν καταφύγιο στα γύρω βουνά και όταν πλέον πέρασε ο φόβος της επιστροφής των Γερμανών επέστρεψαν στο χωριό για να μαζέψουν τα κομμάτια της ψυχής τους και να συνεχίσουν την ζωή τους. Έκαναν τον πόνο τους κουράγιο, το κλάμα τους δύναμη και την οδύνη τους δημιουργία.

Το παρόν νομοσχέδιο εκπληρώνει μια ιερή υπόσχεση. Αποτελεί έστω και αργοπορημένα έναν ελάχιστο φόρο τιμής, ένα ηθικό χρέος, πέραν των νομικών και διεθνών μας υποχρεώσεων, σε όλους αυτούς που δεν λυγίσαν. Χρέος του καθενός μας είναι να κρατάμε άσβεστη την μνήμη της θυσίας αυτών που στα «ολοκαυτώματα» της χώρας μας πέρασαν στην αιωνιότητα, αλλά και να παλεύουμε για κάθε μορφή δικαίωσής τους απέναντι σε έναν κατακτητή που ποτέ δεν τιμωρήθηκε! Αυτό το χρέος εκτιμώ ότι εκπληρώνει το παρόν νομοσχέδιο σε κάθε μελλοντικό «ΔΙΣΤΟΜΟ» γι’ αυτό και σας καλώ να το υπερψηφίσετε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: